نظرات ياداشت اشک مهمان خداست

+ hossein

در همين نزديکي/که شما مي خندي/غِصه ايي در شُرفِ پايان است...
در همين لحظه که سيب،/روي درخت/ آب مي نوشد ز آوند دراز
غُصه ايي در دل مرديست نهان/
صبح مي آيد و روزهاي بلند/تک و تنها شود اين دلِ پر درد و اَلَم
کاش اين دل، دست کم خالي بود/ کاش اين ياد از او خالي بود
تو چرا مي نگري؟/مرد عاشق نه شدست ديوانه/بلکه جان داد بدوست/برگ از شاخه شکست/ غم عيان شد به فال کف دست
فارغ از هر چه نمک/دوش گفتم که شبي با من باش/حرف من بود مراد/ارزشش پيش تو بود/و تو از دست دادي/يک سبد عشق و سرور/نه دگر وقت سحر/دامنت ياد کنم/نه به بامم حوست چاق کنم/هر چه کشتم در اين دشت شبت....