سلام. با تاخیر، ولادت امام حسین مبارک!
یه درد دل شبیه شعر:

یک گوشه نشسته بود و زاری می‏کرد
یک سال تمام روزه داری می‏کرد

بدجور گرفته بود خود را این دل
گاهی حرکات انتحاری می‏کرد

هی برکه‏ی شوره‏زده‏اش سَر می‏رفت
از بس که مدام اشک، جاری می‏کرد

یک قطره هنوز سُر نخورده...بعدی
انگار که سُرسُره سواری می‏کرد

بس کن دل لوس! بچه بازی تا کی؟
کی(ki) وقت سرور، سوگواری می‏کرد؟

انگار هنوز فکر عاشورایی!
امروز فرشته می‏گساری می‏کرد

جبریل ندای تهنیت می‏آورد
هی فاطمه ثانیه‏شماری می‏کرد...

هر جور که شد قصه سرودم اما
این بچه مدام بی‏قراری می‏کرد

یک لحظه نگاه در نگاهم انداخت
چشمی که هنوز آبیاری می‏کرد

در هق هق کودکانه گفت این مادر
با گریه از او نگاهداری می‏کرد

امروز تولدی است خونین اما
یک عمر حسین رازداری می‏کرد!

 نوشته شده توسط انسیه سادات هاشمی در چهارشنبه 87/5/16 و ساعت 1:1 صبح | نظرات دیگران()